محی الدین در آئینه فصوص : شرحی بر فصوص الحکم
نویسنده:
محی الدین ابن عربی
درباره:
محی الدین ابن عربی
امتیاز دهید
شارح: مرتضی رضوی
کتاب فصوص یا فصوصالحکم اثر شیخ اکبر ابن عربی از کتب مشهور تصوف و عرفان نظری است.
فصوص جمع واژه فص به معنای نگین است و فصوصالحکم نگینهای حکمت معنا میدهد. این کتاب، که به مقامات باطنی پیامبران الهی از آدم تا خاتم میپردازد، بیست و هفت فص دارد. همانگونه که نگینها گوهرهای درخشنده و ممتازند، انبیاء هم به مثابه گوهرهای ممتاز و نورانی انسانی در جوامع بشری به حساب آمدهاند.
این اثر در باب اسرار الهیه تکلّم نموده و از اعاظم کتاب متصوفه و مسلمین است، در اسرار انبیاء و رسل مبیّنه و حقایق ثلاثهٔ وجودیه: خدا، کون و انسان. و علاقه انسان با کون و با خالق کون. فصوص حکمت الهیه در کلمت آدم، شیث، نوح، ادریس، ابراهیم، اسحق، اسمعیل، یعقوب، یوسف و هود و هفده پیامبر دیگر.و در آن از احدیت گفته است؛ و حکمت آن که خود احدیت ذاتیست، احدیت الهیست، و احدیت ربوبی.
به خاطر اهمیت و ارزش والای آن، تا کنون، بیشتر از صد و ده شرح مختلف، به زبانهای گوناگون، بر فصوصالحکم نوشته شده است. از جملهٔ مهمترین این شروح عبارت است از:
شرح جندی: این کتاب اولین شرح فصوصالحکم بهحساب آمده، و اثر مؤیدالدین جندی است. وی در سال ۷۰۰ هجری درگذشته است.
شرح کاشانی:این شرح را عبدالرزاق کاشانی (وفات: ۷۳۵) اندک زمانی پس از شرح جندی نگاشته و نسبت به اولی دارای بحثهای کوتاه تری بوده و معانی کلمات مورد توضیح زیادتری قرار گرفته است.
شرح قیصری
شرح بابارکنا
شرح خواجه پارسا
شرح جامی
شرح نابلسی
نخستین شرح را بر فصوص به پارسی رکنای شیرازی نوشت، او از شاگردان داود قیصری بود. نخستین ردیه بر فصوص به قلم محمد بن عمر دمشقی بود و نخستین کتاب در نقض فصوص به قلم عمادالدین احمد بن ابراهیم واسطی حنبلی.
ابن تیمیه حرّانی نیز ردیه بر فصوص الحکم نوشت. و در ایران نیز علاء الدوله سمنانی بر آن ردیه نگاشت؛ به دلیل آن چه ایشان میگفتند کفر است؛ مثل آن چه ابن عربی نوشته بود العبد ربّ و الرب عبد.
بیشتر
کتاب فصوص یا فصوصالحکم اثر شیخ اکبر ابن عربی از کتب مشهور تصوف و عرفان نظری است.
فصوص جمع واژه فص به معنای نگین است و فصوصالحکم نگینهای حکمت معنا میدهد. این کتاب، که به مقامات باطنی پیامبران الهی از آدم تا خاتم میپردازد، بیست و هفت فص دارد. همانگونه که نگینها گوهرهای درخشنده و ممتازند، انبیاء هم به مثابه گوهرهای ممتاز و نورانی انسانی در جوامع بشری به حساب آمدهاند.
این اثر در باب اسرار الهیه تکلّم نموده و از اعاظم کتاب متصوفه و مسلمین است، در اسرار انبیاء و رسل مبیّنه و حقایق ثلاثهٔ وجودیه: خدا، کون و انسان. و علاقه انسان با کون و با خالق کون. فصوص حکمت الهیه در کلمت آدم، شیث، نوح، ادریس، ابراهیم، اسحق، اسمعیل، یعقوب، یوسف و هود و هفده پیامبر دیگر.و در آن از احدیت گفته است؛ و حکمت آن که خود احدیت ذاتیست، احدیت الهیست، و احدیت ربوبی.
به خاطر اهمیت و ارزش والای آن، تا کنون، بیشتر از صد و ده شرح مختلف، به زبانهای گوناگون، بر فصوصالحکم نوشته شده است. از جملهٔ مهمترین این شروح عبارت است از:
شرح جندی: این کتاب اولین شرح فصوصالحکم بهحساب آمده، و اثر مؤیدالدین جندی است. وی در سال ۷۰۰ هجری درگذشته است.
شرح کاشانی:این شرح را عبدالرزاق کاشانی (وفات: ۷۳۵) اندک زمانی پس از شرح جندی نگاشته و نسبت به اولی دارای بحثهای کوتاه تری بوده و معانی کلمات مورد توضیح زیادتری قرار گرفته است.
شرح قیصری
شرح بابارکنا
شرح خواجه پارسا
شرح جامی
شرح نابلسی
نخستین شرح را بر فصوص به پارسی رکنای شیرازی نوشت، او از شاگردان داود قیصری بود. نخستین ردیه بر فصوص به قلم محمد بن عمر دمشقی بود و نخستین کتاب در نقض فصوص به قلم عمادالدین احمد بن ابراهیم واسطی حنبلی.
ابن تیمیه حرّانی نیز ردیه بر فصوص الحکم نوشت. و در ایران نیز علاء الدوله سمنانی بر آن ردیه نگاشت؛ به دلیل آن چه ایشان میگفتند کفر است؛ مثل آن چه ابن عربی نوشته بود العبد ربّ و الرب عبد.
دیدگاههای کتاب الکترونیکی محی الدین در آئینه فصوص : شرحی بر فصوص الحکم
فصوص جمع واژه فص به معنای نگین است و فصوصالحکم نگینهای حکمت معنا میدهد. این کتاب، که به مقامات باطنی پیامبران الهی از آدم تا خاتم میپردازد، بیست و هفت فص دارد. همانگونه که نگینها گوهرهای درخشنده و ممتازند، انبیاء هم به مثابه گوهرهای ممتاز و نورانی انسانی در جوامع بشری به حساب آمدهاند.
این اثر در باب اسرار الهیه تکلّم نموده و از اعاظم کتاب متصوفه و مسلمین است، در اسرار انبیاء و رسل مبیّنه و حقایق ثلاثهٔ وجودیه: خدا،***و انسان. و علاقه انسان با***و با خالق کون. و آن مشتمل است بر ده فصّ و یک خطبه. فصوص حکمت الهیه در کلمت آدم، شیث، نوح، ادریس، ابراهیم، اسحق، اسمعیل، یعقوب، یوسف و هود. و در آن از احدیت گفته است؛ و حکمت آن که خود احدیت ذاتیست، احدیت الهیست، و احدیت ربوبی.
به خاطر اهمیت و ارزش والای آن، تا کنون، بیشتر از صد و ده شرح مختلف، به زبانهای گوناگون، بر فصوصالحکم نوشته شده است. از جملهٔ مهمترین این شروح عبارت است از:
شرح جندی: این کتاب اولین[۱] شرح فصوصالحکم بهحساب آمده، و اثر مؤیدالدین جندی است. وی در سال ۷۰۰ هجری درگذشته است.
شرح کاشانی:این شرح را عبدالرزاق کاشانی (وفات: ۷۳۵) اندک زمانی پس از شرح جندی نگاشته و نسبت به اولی دارای بحثهای کوتاه تری بوده و معانی کلمات مورد توضیح زیادتری قرار گرفته است.
شرح قیصری
شرح بابارکنا
شرح خواجه پارسا
شرح جامی
شرح نابلسی
نخستین[نیازمند منبع] شرح را بر فصوص به پارسی رکنای شیرازی نوشت، او از شاگردان داود قیصری بود. نخستین ردیه بر فصوص به قلم محمد بن عمر دمشقی بود و نخستین کتاب در نقض فصوص به قلم عمادالدین احمد بن ابراهیم واسطی حنبلی.
ابن تیمیه حرّانی نیز ردیه بر فصوص الحکم نوشت. و در ایران نیز علاء الدوله سمنانی بر آن ردیه نگاشت؛ به دلیل آن چه ایشان میگفتند کفر است؛ مثل آن چه ابن عربی نوشته بود العبد ربّ و الرب عبد.